శ్రీదక్షిణామూర్తి సంహిత 57

 యజన న్యాస ముద్రా వివరణం

ఈశ్వరుడు చెప్పుచున్నాడు –

సాధకుడు మనస్సులో శ్రీవిద్యా మంత్రమును ధ్యానిస్తూ తన వామభాగమున ఒక చతురస్ర మండలమును నిర్మించాలి. ఆ మండలమును గంధ, పుష్ప, అక్షింతలతో పూజ చెయ్యాలి. ఆ మండలము మీద కారణము (=మద్యము), నీళ్ళతో నింపిన శంఖమును స్థాపించాలి. ఆ శంఖమును బాగా పూజించి దానితోనే త్రిపురామండలమును పూజించాలి. ఒక చతురస్రమును నిర్మించి దానిమీద యంత్రమును స్థాపించాలి. త్రికోణ, వృత్త, షట్కోణములు క్రమంగా పూజించాలి. సాధకుడు త్రికోణములో సామూహికంగా మరియు వేరువేరుగా పూజ చెయ్యాలి. షట్కోణములో రెండుసార్లు షడంగపూజ చెయ్యాలి. ఆద్యబీజము (=క్రీం) ద్వారా వహ్నిని యంత్రాకార రూపంలో అర్చించాలి.

శ్రీలలితాచతుషష్ఠ్యుపచార మానస పూజ

 

శ్రీలలితాచతుషష్ఠ్యుపచార మానస పూజ

ఓం హ్యున్మధ్యనిలయే దేవి లలితే పరదేవతే

చతుషష్ఠ్యుపచారాంస్తే భక్త్యా మాతః సమర్పయే

కామేశోస్తంగనిలయే పాధ్యాం గృహ్ణీత్వ సాదరమ్

భూషణాని సముత్తార్య గంధతైలం చ తేఽర్పయే

స్నానశాలాం ప్రవిశ్యాథ తత్రత్యమణిపీఠకే

ఉపవిశ్య సుఖేన త్వం దేహోద్వర్తనమాచర

ఉష్ణోదకేన లలితే స్నాపయామ్యథ భక్తితః

అభిషించామి పశ్చాత్త్వాం సౌవర్ణకలశోదకైత

ధౌతవస్త్రప్రోంఛనం చారక్తక్షౌమాంబరం తథా

కుచోత్తరీయమరుణమర్పయామి మహేశ్వరి

తతః ప్రవిశ్య చాలోపమండపం శ్రీమహేశ్వరి

ఉపవిశ్య చ సౌవర్ణపీఠే గంధాన్ విలేపయ

కాలాగరుజధూపైశ్ఛ ధూపయే కేశపాశకమ్

అర్పయామి చ మాల్ల్యాదిసర్వర్తృకుసుమశ్రజః

భూషామండపమావిశ్య స్థిత్త్వా సౌవర్ణపీఠకే

మాణిక్యముకుటం మూర్ధ్ని దయయా స్థాపయాంబికే

శరప్తార్వణచంద్రస్య శకలం తత్ర శోభతామ్

సింధూరేణ చ సీమంతమలంకురు దయానిధే

భాలో చ తిలకం న్యస్య నేత్రయోరంజనం శివే

బాలీయుగలమప్యంబ భక్త్యా తే వినివేదయే

మణికుండలమయ్యంబ నాసాభరణమేవ చ

తాటంకయుగలం దేవి యావకంచాధారేఽర్పయే

ఆధ్యాభూషణసౌవర్ణచింతాకపదకాని చ

మహాపదకముక్తావల్యోకావల్యాదిభూషణమ్

ఛన్నవీరం గుహాణాంబ కేయూరయుగలం తథా

వలయావలిమంగుల్యాభరణం లలితాంబికే

ఓఢ్యాణమయ కట్యంతే కటిసూత్రం చ సుందరి

సౌభాగ్యాభరణం పాదకటకం నూపురద్వయం

అర్పయామి జగన్మాతః పాదయోశ్చంగులీయకమ్

పాశ వామేర్ధ్వహస్తే చ దక్షహస్తే తథాంకుశమ్

అన్యస్మిన్ వామహస్తే చ తథా పుండ్రేక్షుచాపకమ్

పుష్పబాణాంశ్చ దక్షాంధః పాణౌ ధారయ సుందరి

అర్పయామి చ మాణిక్యపాదుకే పాదయోః శివే

ఆరోహావృతిదేవీభిశ్చక్రం పరశివే ముదా

సమానవేశభూషాభిః సాకం త్రిపురసుందరి

తత్ర కామేశావామాంకపర్యంకోపనివేశినీమ్

అమృతాసవపానేన ముదితాం త్వాం సదా భజే

శుద్ధేన గంగాతోయేన పునరాచమనం కురు

కర్పూరవీటికామాస్యే తతోఽ౦బ వినివేశయ

ఆనందోల్లాసహాసేన విలాసన్ముఖపంకజామ్

భక్తిమత్కల్పలతికాం కృతి స్యాం త్వాం స్మరన్ కదా

మంగలారార్తికం ఛత్రం చామరం దర్పణం తథా

తాలవృన్తం గంధపుష్పధూపదీపాంశ్చ తేఽర్పయే

శ్రీకామేశ్వరి తప్తహాటకకృతైః స్థాలీసహస్రైర్భుతం

దివ్యాన్నం ఘృతసూపశాకభరితం చిత్రాన్నభేదైర్యుతమ్

దుగ్ధాన్నం మధశర్కరాదధియుతం మాణిక్యపాత్రార్పితం

మాషాపూపకపూరికాదిసహితం నైవేధ్యమంబార్పయే

సాగ్రవింశతిపాధ్యోక్తచతుషష్ఠ్యుపచారతః

హ్యున్మధ్యనిలయా మాతా లలితా పరితుప్యతు

ఇతి శ్రీమశ్చక్తియామలోక్తం మానసపూజనమ్

 

 

 

శ్రీదక్షిణామూర్తి సంహిత 56

 

యాభైఆరవ భాగము

శ్రీవిద్యావివరణం

ఈశ్వరుడు చెప్పుచున్నాడు –

శివ (హ), చంద్ర (స), మన్మథ (క), ఉరస (య?), శక్తి (స), బిందుమాలినీ (క), క్షమా (ల), బిందు (హ), అర్ధమాత్రా (ఐం) – ఇవి నవవర్ణములు. శివశక్తిమయీ ఈ దేవి వ్యోమాకారములో ఉంటుంది. ఈ చిద్రూపి తనలో విశ్వమంతటినీ ఉంచుకొంటుంది. ఈమె అందరి లయ స్థానము. చంద్రుని ద్వారా ఈమె అందరినీ స్నానం చేయించ్చును. మూలాధారము నుండి బ్రహ్మరంధ్రము వరకు ఈమె స్థానము. ఈమె సంపూర్ణవిశ్వమును ఆప్లావితము చేసి విశ్వమాతలను సృజించును. మన్మథుని ద్వారా ఈమె మనోరూపి. అందువలన ఈమె తేజోమయి. సంపూర్ణ జగత్తును విస్తారము చెయ్యడం వలన ఈమెను విశ్వయోని అని అంటారు. అంతఃకరణ వృత్తిలో ఈమె విశ్వము యొక్క అంతర్మాతృకా అవుతున్నది. ఈమె నాదరూప పరాశక్తి మరియు పరబిందు రూప. ఈమె అంతర్మాయా రూపంలో ప్రసిద్ధము. విశ్వమును ధరించి ఉన్నది. అందువలననే ఈమె క్షమారూపము మరియు జగద్ధాత్రి అయినది. విచారము చేసినచో ఈమె నాదాతీతము, పరా అని తెలుస్తున్నది. ఈ ప్రకారం బ్రహ్మమయ వర్ణములతో త్రిపురామంత్రము జ్ఞాపితమవుచున్నది.

శ్రీశోభకృత్ నామ సంవత్సరములో (2023-24) శక్తి పర్వదినములు

 

శ్రీశోభకృత్ నామ సంవత్సరములో (2023-24) శక్తి పర్వదినములు

శ్రీదక్షిణామూర్తి సంహిత 54-55

 

యాభైనాల్గవ భాగము

త్రిపురసుందరీవిధివివరణం

ఒక సర్వాత్మక శక్తి జాగ్రత్ అవస్థలో ఉండి శక్తిరూపమై సంసారత్రయ సృష్టిని చేస్తుంది. ఉత్పత్తి, జాగరణ, బోధ, మనః వ్యావృత్తి అను నాలుగు కళలు జాగ్రత్ అవస్థలో ఎల్లప్పుడూ ఉంటాయి. ఈమెనే త్రిపురా అని కూడా అంటారు. ఈ త్రిపుర తమస్సుతో యుక్తమైతే అప్పుడు శివరూప అని అంటారు. మరణ, విస్మృతి, మూర్ఛ, నిద్రా ఇవి సుషుప్తి కళలు. సుషుప్తి శివ స్వరూపిణి. ఎప్పుడైతే ఈ దేవి ద్వంద్వాత్మిక అవుతుందో అప్పుడు రజోరూప ఉభయాత్మిక అవుతుంది. సత్త్వ, తమముల సంయోగమును రజస్సు అంటారు. సుషుప్తి అంతములో అనగా జాగ్రత్ ఆదికాలంలో రజోమయి స్వప్నావస్థ ఉంటుంది. ఇందులో అభిలాషా, భ్రమ, చింతా మరియు చిత్తము యొక్క స్ఫురణ ఉంటుంది.